Podróż morska jako metafora wędrówki w światy nieznane. Problematyka innego w twórczości josepha conrada

Abstract

Twórczość Josepha Conrada można określić jako marynistyczną, jest to jednak przede wszystkim literatura moralno-psychologiczna, wykorzystująca motyw morskiej podróży jako pretekst do głębokich rozważań o poszukiwaniu własnej osobowości i poznaniu granic ludzkich możliwości. Jednym z ważniejszych zagadnień twórczości Conrada jest kwestia konfrontacji z obcością. Spotkanie z “innym” (kulturowo, psychologicznie) stanowi dla bohaterów Conrada punkt wyjścia na drodze autoidentyfikacji. Motyw morskiej podróży można rozumieć jako metaforę wędrówki w przestrzeń obcą w której człowiek konfrontując się z tym, co nieznane poznaje samego siebie i określa granice swoich możliwości.

Творчість Джозефа Конрада можна окреслити як мариністичну, але, у принципі, це передусім творчість морально-психологічна, яка використовує мотиви мариністичні. Однією з найчастіше аналізованих Конрадом проблем є питання конфронтації з “іншим”. Зустріч з “іншим” (культурово, психологічно) виявляється для героїв Конрада початковим пунктом у процесі самовпізнання. Мотив морської мандрівки можна розуміти як метафору подорожі в абсолютно чужий, невідомий простір, у якому герої мають змогу зрозуміти себе й окреслити межі власних можливостей.

Works by Joseph Conrad may be defined as maritime, but this is primarily moral and psychological literature, using the maritime theme of travel as an excuse to deep reflection about the search for his own personality and understanding of the limits of human possibilities. One of the major issues in Conrad’s writings is the question of confrontation with strangeness. Meeting with the “other” (culturally, psychologically) is for Conrad’s characters starting point towards self-identification. Theme of sea travel can be understood as a metaphor for journey into alien space in which a man confronting with the unknown gets to know himself and defines his limits.