«Што ж застаецца?» кляштарныя хронікі як прастора для вядзення грамадскіх дыскусій

Abstract

На старонках аднаго з унутраных кляштарных рукапісаў – Храналогіі ордэна братоў меншых абсервантаў Т. Дыганя – з’яўляецца апісанне судовага працэсу, прайгранага кляштарам, да якога належаў аўтар, некалькі гадоў да напісання Храналогіі. Тэзіс аўтара артыкула ў тым, што Т. Дыгань свядома выкарыстоўвае хроніку дзеля збудавання альтэрнатыўнага судовага працэсу. Мэта такога «працэсу» – апраўдацца перад патомкамі і захаваць добрае імя. Прычына ўзнікнення самой сітуацыі – немагчымасць адкрыта ўдзельнічаць у судовых расправах баратамі жабрацкага ордэна. У артыкулы аналізуецца тэкст «працэсу», выказваюцца меркаванні аб матывах яго стварэння, прадстаўляюцца бакі спрэчкі, будуецца фігура аўтара тэкста.

One of the internal cloister manuscripts – Chronologia Ordinis Fratrum Minorum de Observantia provinciae Minoris Poloniae et Magni Ducatis Lithuaniae, composed by Thomas Digon – contents a description of a law proceeding, which was failed by this cloister a few years prior. Thesis under consideration is that T. Digon uses this chronic on purpose, to transform it into an alternative virtual law proceeding. The aim of such an imitation is to justify own cloister and to prove its innocence to the descendants. The cause of occurrence of such a situation is that one of the litigants (Fratres Minores) couldn’t participate in a public trial because of its own statute limitations. The article analyzes the text of the «proceeding», supposes motives of its creation, introduces litigants, reconstructs character of the author.